Post. PP Augustyn DORSZ (9 VIII 1884) + 1940 TWER

Ur. w Hersztupowie, pow. leszczyński, s. Augu­styna i Sta­nisławy z Brylewskich. W Policji od 16 XII 1920. Ukoń­czył Szkołę PP we Lwowie. Od 1923 do IX 1939 służbę pełnił na Posterunku w Czarnkowie. Pośm. awans. asp. PP (2007). Żo­naty z Franciszką. Miał córki: Helenę, Fran­ciszkę, Agnieszkę.

Podkom. PP Andrzej KLUPSZ vel Klupś (31 X 1892) + 1940 TWER

Ur. w Bojanicach, pow. leszczyński, s. Piotra i Magdaleny zd. Mielcarek. Brał udział w strajku szkolnym. W latach 1916-17 w POW zaboru pruskiego. W 1919 brał czynny udział w rozbrajaniu Niemców na Pomorzu. Członek Straży Obywatel­skiej w Toruniu. Od 20 VI 1919 do 15 IX 1920 wachm. Poli­cji M. Toru­nia, następ­nie przod. PP. 30 VI 1922 – 8 I 1926 Kmdt Pow. w Sę­pólnie. Asp. mia­no­wany 15 VIII 1923. 9 I 1926 – 25 I 1929 Kmdt Pow. w Gniewie. Ko­lejne lata służbę pełnił w woj. stanisławowskim. 26 I 1929 – 7 XI 1930 z-ca kierownika komi­sariatu w Sta­nisławowie. Podkom. 1 VII 1930. 8 XI 1930 – 23 V 1936 kierownik komisa­riatu w Kołomyi. Od 24 V 1936 kierow­nik komisariatu w Stryju. W VII 1939 przenie­siony z pow. stryjskiego do woj. poznańskiego na stanowisko Kmdta Pow. Konin i tam słu­żył we IX 1939. Pośm. awans kom. (2007). Miał żonę Helenę.

Ppor. rez. Feliks NEHRING (26 XII 1903) + 1940 CHARKÓW

Ur. w Bojanicach, pow. leszczyński, s. nauczyciela Jana i Pauliny z Henków. Ab­solwent Państwowej Szkoły Budowlanej w Poznaniu (1925) i BPRPiech. nr 7 (1926). Mia­nowany ppor. rez. piechoty ze starsz. 1 I 1932. Przydzie­lony do 58, potem do 60 pp, w których odbył ćwiczenia rezerwy jako d-ca plutonu, na­stępnie do OK VII. Technik budowlany zam. w Poznaniu. Wię­ziony w Staro­biel­sku, wywie­ziony z obozu 24 IV 1940. Akt zgonu sporzą­dzony po wojnie w Poznaniu (nr C 3977/49).

St. post.  PP Leon SKORUPKA (15 VI 1901) + 1940 TWER

Ur. w Bojanicach, pow. leszczyński. Syn Fran­ciszka i Jó­zefy zd. Zborow­skiej. Brał udział w po­wsta­niu wlkp. i woj­nie 1920 r. Z wojska wrócił 1 II 1921 do Boja­nic. Sto­pień wojskowy: st. szer. W la­tach 1923-24 pra­cował na Gór­nym Śląsku. Od II 1925 do połowy 1928 miesz­kał i prowa­dził restaura­cję w Pawłowicach. Wy­prowadził się na krótko do Belę­cina. Mieszkał póź­niej w Kosowie, pow. gostyński, gdzie kupił gospodarstwo rolne. Należał do koła ZWPN w Krzemie­niewie. W 1939 zmo­bilizowany do Rezerwy PP woj. poznań­skiego (st. post.), w pierwszych dniach września ewa­ku­owany na kresy wschodnie. Do­stał się do nie­woli ra­dzieckiej. Wię­ziony w Ostaszkowie. Wywie­ziony z obo­zu w I poł. V 1940 do Kalinina i tam zamordowany. Pocho­wany w zbioro­wych mogiłach w Miednoje. Pośm. awans. asp. PP (2007). Żo­naty z Agnieszką Józefiak z Belęcina. Miał dzieci: Edmunda (1925), Krzysz­tofa (1927), Henryka (1928), Leokadię (1930), Martynę (1931), Maksymiliana (1934), Irenę (1938) i Ry­szarda (1939).

Opracował: Jarosław Wawrzyniak