Post. PP Augustyn DORSZ (9 VIII 1884)
+ 1940 TWER
Ur. w Hersztupowie, pow. leszczyński, s. Augustyna i
Stanisławy z Brylewskich. W Policji od 16 XII
1920. Ukończył Szkołę PP we Lwowie. Od 1923 do
IX 1939 służbę pełnił na Posterunku w
Czarnkowie. Pośm. awans. asp. PP (2007). Żonaty
z Franciszką. Miał córki: Helenę, Franciszkę,
Agnieszkę.
Podkom. PP Andrzej KLUPSZ vel Klupś (31 X 1892) + 1940
TWER
Ur. w Bojanicach, pow. leszczyński, s. Piotra i Magdaleny
zd. Mielcarek. Brał udział w strajku szkolnym. W
latach 1916-17 w POW zaboru pruskiego. W 1919
brał czynny udział w rozbrajaniu Niemców na
Pomorzu. Członek Straży Obywatelskiej w
Toruniu. Od 20 VI 1919 do 15 IX 1920 wachm.
Policji M. Torunia, następnie przod. PP. 30
VI 1922 – 8 I 1926 Kmdt Pow. w Sępólnie. Asp.
mianowany 15 VIII 1923. 9 I 1926 – 25 I 1929
Kmdt Pow. w Gniewie. Kolejne lata służbę pełnił
w woj. stanisławowskim. 26 I 1929 – 7 XI 1930
z-ca kierownika komisariatu w Stanisławowie.
Podkom. 1 VII 1930. 8 XI 1930 – 23 V 1936
kierownik komisariatu w Kołomyi. Od 24 V 1936
kierownik komisariatu w Stryju. W VII 1939
przeniesiony z pow. stryjskiego do woj.
poznańskiego na stanowisko Kmdta Pow. Konin i
tam służył we IX 1939. Pośm. awans kom. (2007).
Miał żonę Helenę.
Ppor. rez. Feliks NEHRING
(26 XII 1903) + 1940 CHARKÓW
Ur. w Bojanicach, pow. leszczyński, s. nauczyciela Jana i
Pauliny z Henków. Absolwent Państwowej Szkoły
Budowlanej w Poznaniu (1925) i BPRPiech. nr 7
(1926). Mianowany ppor. rez. piechoty ze starsz.
1 I 1932. Przydzielony do 58, potem do 60 pp, w
których odbył ćwiczenia rezerwy jako d-ca
plutonu, następnie do OK VII. Technik budowlany
zam. w Poznaniu. Więziony w Starobielsku,
wywieziony z obozu 24 IV 1940. Akt zgonu
sporządzony po wojnie w Poznaniu (nr C
3977/49).
St. post. PP Leon SKORUPKA
(15 VI 1901) + 1940 TWER
Ur. w Bojanicach, pow. leszczyński. Syn Fran ciszka
i Józefy zd. Zborowskiej. Brał udział w
powstaniu wlkp. i wojnie 1920 r. Z wojska
wrócił 1 II 1921 do Bojanic. Stopień wojskowy:
st. szer. W latach 1923-24 pracował na Górnym
Śląsku. Od II 1925 do połowy 1928 mieszkał i
prowadził restaurację w Pawłowicach.
Wyprowadził się na krótko do Belęcina.
Mieszkał później w Kosowie, pow. gostyński,
gdzie kupił gospodarstwo rolne. Należał do koła
ZWPN w Krzemieniewie. W 1939 zmobilizowany do
Rezerwy PP woj. poznańskiego (st. post.), w
pierwszych dniach września ewakuowany na kresy
wschodnie. Dostał się do niewoli radzieckiej.
Więziony w Ostaszkowie. Wywieziony z obozu w
I poł. V 1940 do Kalinina i tam zamordowany.
Pochowany w zbiorowych mogiłach w Miednoje.
Pośm. awans. asp. PP (2007). Żonaty z Agnieszką
Józefiak z Belęcina. Miał dzieci: Edmunda
(1925), Krzysztofa (1927), Henryka (1928),
Leokadię (1930), Martynę (1931), Maksymiliana
(1934), Irenę (1938) i Ryszarda (1939).
Opracował: Jarosław Wawrzyniak
|